تعداد زیادی از ورزشکاران مطرح در سطح دنیا وگان هستند و سال به سال بر تعداد آنها افزوده میشود. همهٔ این ورزشکاران از هر رشته و گروه سنی یکصدا میگویند که تغذیهٔ گیاهی نه تنها چیزی از عملکرد آنها کم نکرده است، بلکه بر آن افزوده است. تعداد این ورزشکاران بیشتر از آن است ولی در اینجا با تعداد کمی از آنها آشنا میشویم:
فیونا اوکس (Fiona Oaks)
فیونا اوکس سریعترین دوندهٔ زن در جهان است. او تا کنون سه رکورد جهانی در زمینهٔ دوی استقامت در گینس ثبت کرده است و در مسابقات دوی ماراتون در تمام قارههای دنیا از قطب شمال تا قطب جنوب شرکت کرده است و چندین بار قهرمان جهان شده است. بهترین رکورد او در دوی ماراتون ۲ ساعت و ۳۸ دقیقه بوده است.
ولی رکوردهای فیونا فقط به دوی ماراتون محدود نمیشوند. فیونا یک وگان و یک فعال حقوق حیوانات به تمام معنا و با سابقه است که وگنیسماش فقط در تغذیه و پوشاک و وسایلاش تجلی پیدا نکرده است بلکه به قول خودش با آن زندگی کرده است. او میگوید: «وگنیسم زندگی مرا تغییر نداده است. زندگی من بوده است». او که از ۳ سالگی نگران حیواناتی بود که برای غذای آدمها کشته میشوند، در ۶ سالگی از مادرش سوالهای دقیقتری پرسید مثلاً «چرا ما شیر گاوها را میخوریم؟ برای بچههای خودشون بهش نیاز ندارند؟» مادر فیونا با آنکه خودش گیاهخوار نبود سعی در زیبایینمایی داستان نکرد و با کمال صداقت داستان بهرهکشی انسانها از حیوانات را برای او تعریف کرد و اینکه بر سر حیوانات پرورشی چه میآید. فیونا تصمیم گرفت دیگر گوشت، لبنیات یا هیچ محصول حیوانی دیگر نخورد. مادرش از زمان بچگی و در سالهای ۱۹۵۰ یک معلم موزیک زن داشت که وگان بود، چیزی که در آن سالها در یک روستای کوچک در کشور انگلیس پدیدهای عجیب و غریب محسوب میشده است. او که هنوز با معلم موزیک زمان بچگی خود در ارتباط بود، با او در مورد تصمیم فیونا صحبت کرد و او راهنماییهای لازم را به او کرد. مادر فیونا تصمیم گرفت به خواست و تصمیم دختر ۶ سالهاش احترام بگذارد و در تمام سالها از هر نظر از او و تصمیمش پشتیبانی کرد. حتی وقتی فیونا در دورهٔ نوجوانی چندین بار به علت مصدومیت در ورزش در بیمارستان بستری شد، بسیاری از پزشکان مادر او را به خاطر پشتیبانی از تصمیم دخترش برای داشتن تغذیهٔ وگن متهم به سهلانگاری و بیمسئولیتی کردند ولی او تمام اینها را تاب آورد.
فیونا نه تنها هرگز از تصمیم خود برنگشت بلکه آگاهی بیشتر سبب شد وگنیسم روز به روز بیشتر در جسم و روحش ریشه بدواند. او یکی از حامیانِ اصلی Vegan Society، قدیمیترین جامعهٔ وگن در دنیا و همچنین، Captive Animals Protection Society است که از حیواناتی که در اسارت زندگی می کنند پشتیبانی میکند. او یکی از بنیانگذاران بزرگترین انجمن دوندگانِ وگن در دنیاست و با سازمانهای مختلف حمایت از حقوق حیوانات در همهٔ قارهها همکاری دارد. موفقیتهای بیشمار او در زمینهٔ دوی ماراتون همواره توجه بسیاری از مردم و رسانهها را به سوی تغذیهٔ وگن جلب کرده است. بسیاری میپرسند چطور یک ورزشکار میتواند با تغذیهٔ گیاهی سختترین شرایط محیطی را تاب بیاورد و قهرمان جهان باشد؟ او به عنوان قهرمان جهانی از هر موقعیتی برای آگاه کردن مردم در مورد وضعیت اسفبار حیوانات پرورشی و ظلمی که به آنها میشود استفاده میکند و بر این باور است که به زودی بیشتر مردم دنیا وگن خواهند بود.
ولی داستان به اینجا هم ختم نمیشود. فیونا سالهاست که یک پناهگاه حیوانات را اداره می کند و در زمانهایی که در تور نیست، در آن زندگی و کار میکند. در این پناهگاه ۴۰۰ حیوان بیپناه یا آسیب دیده شامل اسب، خوک، گاو، مرغ و غیره خانه و خوشبختی دائمی پیدا کردهاند. روز او که از ساعت ۳۰:۳۰ بامداد شروع میشود و ساعت ۹ شب به پایان میرسد به دو کار عمده میگذرد: رسیدگی به حیوانات پناهگاه و تمرینهای سخت ورزشی.
آخرین چالش او پیمودن ۷ ماراتون با بیشترین سرعت در ۷ قارهٔ مختلف جهان در ۷ روز پیاپی بود، آن هم با لباس طرح گاو!
به جرات میتوان گفت فیونا زنی است که نه تنها در دوی ماراتون بلکه در اخلاق و انسانیت هم رکوردهای زیادی را شکسته است.
کارل لویز (Carl Lewis)
سریعترین انسان تاریخ، کارل لویز یک وگان بود و هست. او که بین سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۶ هشت بار به مقام قهرمانی المپیک در دوی مسافت کوتاه و پرش رسید و عنوان قهرمان دوندۀ قرن را به خود اختصاص داد، از مزایای یک تغذیۀ وگان برای یک ورزشکار بسیار برای گفتن دارد…او بهترین قسمت کارنامۀ ورزشی خود را که مربوط به سال ۱۹۹۱ است مدیون تغذیۀ وگان خود میداند.
پاتریک بابومیان
پاتریک بابومیان متولد ایران و قویترین مرد آلمان است. او که از سال ۲۰۰۵ گیاهخوار و از سال ۲۰۱۱ وگان بوده است یکی از شناختهشدهترین نامهای دنیا در زمینۀ قدرت بدنی است. در سال ۲۰۱۳ او در فستیوال وگان کانادا شرکت کرد و در حالی که یک فریم بزرگ ۵۵۰ کیلوگرمی را روی شانههایش گذاشته بود، ۱۰ متر راه رفت و با این کار یک رکورد جدید را در گینس ثبت کرد.
او پس از این پیروزی گفت:
«این یک پیغام به کسانی است که فکر میکنند برای سالم یا قوی بودن باید محصولات حیوانی بخورند. دو سال بعد از وگان شدنم من قویتر از همیشه هستم و روز به روز عملکردم بهتر میشود… وگان شوید و قدرت را حس کنید!»
آلیستر گاردنر(Alister Gardner)
«وگان شدن باعث شده که من با بدن خود هماهنگتر باشم. پنج یا ده سال پیش من به وگان شدن یا حتی گیاهخوار شدن فکر هم نمیکردم. امروز از اینکه میبینم هنوز گوشتخواری وجود دارد غمگین میشوم. من به هر کسی که سعی میکند وگان، گیاهخوار یا شبهگیاهخوار شود سفارش میکنم که تردید نکند. آنلاین میتوانید منابع و دستورهای آشپزی زیادی پیدا کنید. حتماً نباید یک باره تغییر کرد ولی امتحان کردن یک دستور غذای جدید در هر هفته خودش یک شروع است. خیلی طول نمیکشد که آدم تفاوت را حس میکند. هر چه خودتان آشپزی کنید بهتر است.»
کم آوسام (Cam Awsome)
کم آوسام، یک چهرۀ مطرح بوکس در سطح دنیاست. او که از سال ۲۰۱۲ وگان شده است در این مدت توانسته است سه مدال طلا در سطح بینالمللی و دو مدال در سطح ملی کسب کند. او موفقیتهای بزرگ خود را مدیون شیوۀ زندگی جدید خود میداند و در حال آماده کردن خود برای المپیک ۲۰۱۶ است. برای اطلاعات بیشتر در مورد او به سایت خودش مراجعه کنید.
آلکساندر دارگاتز (Alexander Dargatz)
آلکساندر دارگاتز پزشک و ورزشکار بدنساز است. او که از سال ۲۰۰۰ وگان بوده است در سال ۲۰۰۵ موفق شد عنوان قهرمان بدنسازی در سطح دنیا (NABBA) را از آن خود کند.
میشائلا کوپنهاور (Michaela Copenhaver)
میشائلا کوپنهاور یک قائقران آمریکایی است که در سالهای اخیر موفق به کسب چندین مدال در سطح آمریکا و دنیا شده است. او از سال ۲۰۱۰ گیاهخوار و از سال ۲۰۱۲ وگان است. دلیل اولیۀ او برای رو آوردن به تغذیۀ گیاهی سلامتی بوده است ولی خودش میگوید حالا اولین دلیل او برای تغذیۀ وگان دلایل اخلاقی است چون به گفتۀ خودش یک سوال برای مدت خیلی طولانی ذهن او را مشغول کرده بوده است: «ما چه اجازهای داریم حیوانات را استثمار کنیم؟»
Barny Du Plessis
بارنی که در سال ۲۰۱۴ مقام قهرمانی در مسابقات Mr. Universe را از آن خود کرده بود در سال ۲۰۱۵ به تغذیهٔ وگن رو آورد. او میگوید والدیناش گیاهخوار بودند و خود او از بدو تولد تا سن ۱۸ سالگی گیاهخوار بوده است اما در نتیجهٔ نداشتن آگاهی در مورد تغذیه بعد از ۱۸ سالگی شروع به مصرف گوشت کرده است. او هر روز ۶۰۰۰ کالری انرژی مصرف میکند (سه برابر یک فرد عادی) و همهٔ آن را از مواد گیاهی (عدس، لوبیا، مغزها، سبزیجات و میوهجات) میگیرد. او میگوید بعد از رو آوردن به تغذیهٔ گیاهی تمرین کردن لذّتبخشتر شده است و صبح با انرژی بیشتری از خواب بیدار میشود. او از اینکه تغذیهاش به قیمت رنج و شکنجه و کشتار حیوانات تمام نمیشود خوشحال است.
برای دیدن مصاحبهٔ او به این صفحه بروید.
برای خواندن مصاحبهٔ او به این صفحه مراجعه کنید.
جک لیندکویست (Jack Lindquist)
جک، دوچرخهسوار مطرح در سطح دنیا، در تمام دورهٔ زندگی ورزشی خود وگان بوده است. او در این باره میگوید:
«من متوجه شدم که عادتهای غذایی من تا چه اندازه بر محیط زیست و حیوانات تاثیر میگذارد و یک شبه وگان شدم. تغذیهٔ من این امکان را به من میدهد که سریعتر تجدید قوا کنم، انرژی بیشتری داشته باشم و بعد از تمرینهای خیلی سخت، گرفتگی عضلانی کمتری داشته باشم.»
بیلی سیموندز (Billy Simmonds)
بیلی، قهرمان بدنسازی دنیا، وگان است. او در این باره میگوید:
«من برای سلامتی خودم وگان نشدم ولی قدرت و شادابیم را مدیون آن هستم… من برای پول وگان نشدم ولی وگان بودن درهای زیادی را به روی من باز کرده است… من وگان نشدم تا مخصوص باشم ولی تاثیرم روی دیگران عمیق بوده و دوستان جدید زیادی پیدا کردم…من برای حیوانات وگان شدم و برای حیوانات وگان باقی خواهم ماند. در زندگی هدفی را دنبال کنید که بزرگتر از خودتان باشد. اینطوری هرگز متزلزل نمیشوید. بقیۀ چیزها به صورت پاداشهای غیر منتظره خواهند آمد.»
پیتر بورواش (Peter Burwash)
پیتر بورواش، قهرمان تنیس دنیا یک گیاهخوار است. او در کتاب «قهرمان گیاهخوار» خود چنین نوشته است:
«من از خشونت فرار نمیکنم. من آنقدر هاکی بازی کردم تا نصف دندانهایم در گلویم ریخت و در زمین تنیس بیش از اندازه تهاجمی بازی میکنم… ولی آن تجربه در کشتارگاه مرا در هم شکست. وقتی از آنجا خارج شدم، میدانستم که دیگر هیچ گاه به حیوانی آسیب نخواهم رساند. من با تمام بحثهای گیاهخواری از نقطه نظر فلسفی، اقتصادی و محیط زیستی آشنا بودم ولی این تجربۀ مستقیم بی رحمی انسان نسبت به حیوانات بود که زمینۀ واقعی پذیرش گیاهخواری را در من به وجود آورد.»
جیم موریس (Jim Morris) (۲۰۱۶-۱۹۳۵)
جیم موریس، یک بدنساز حرفهای بود . او در سن ۵۰ سالگی گیاهخوار و در سن ۶۲ سالگی وگان شد. او که تا سالهای آخر عمر به تمرینهای بدنسازی خود ادامه داد، در مصاحبه ای در سال ۲۰۱۳ از بیماریهایی که قبل از رو آوردن به تغذیۀ وگان داشت گفت و حتی گفت احتمالاً اگر وگان نمیشد، حالا زنده نبود.
او در مورد پروتئین چنین گفته است:
«پروتئینی که در محصولات حیوانی هست همراه با چربیها، مواد شیمیایی و مواد مضر برای سلامتی شماست. زمانی که من رقابت میکردم و تمام آن مواد را میخوردم، مسائل هاضمۀ زیادی داشتم، همیشه یبوست و نفخ داشتم، خیلی بد بود. من دیگر نگران پروتئین نیستم چون در غذاهایی که میخورم به اندازۀ کافی پروتئین وجود دارد. حالا نه تنها سالمترم، بلکه احساس بهتری از خودم و ارتباطم با موجودات دیگر دنیا دارم.»
مصاحبه با او را در این صفحه مشاهده کنید.