نکته دیگری که در حال حاضر خیلی اهمیت دارد ولی در این کتاب به صورت گذرا به آن اشاره می‌شود گرمایش زمین یا تغییرات آب و هوایی است که صنعت دامداری نقش منفی پررنگی (۵۱% گازهای گلخانه‌ای به واسطه صنعت دامداری تولید می‌شوند) در آن بازی می‌کند. البته همانطور که عده‌ای از علم‌ستیزان فرگشت یا تغییرات آب و هوایی را انکار می‌کنند؛ عده‌ای نیز تاثیر صنعت دامداری بر تغییرات آب و هوایی را انکار می‌کنند. البته ممکن است در تخمین ۵۱% گازهای گلخانه‌ای یا ۳۰% بحث‌های علمی صورت بگیرد، ولی نیازی نیست افرادی که به طور کلی این مسئله را به رغم شواهد و پژوهش‌های زیاد انکار می‌کنند جدی گرفت. همانطور که کسی که فکر می‌کند هیتلر هنوز زنده است، یا سفر به کره ماه انجام نشده را نباید جدی گرفت.
این کتاب پس از این بررسی مقدماتی به تمام «بهانه‌ها» یا اما و اگرهایی که افراد برای پرهیز از گیاه‌خوار شدن مطرح می‌کنند می‌پردازد. مثلا «ولی پروتئین بدنمان را چگونه تامین کنیم؟» «ولی اگر گوشت نخورم آهن بدنم چه می‌شود؟» «کلسیم را چه کار کنم؟» «اگر همه گیاه بخورند، زمین کافی برای پرورش غذا نداریم» و …
به عنوان مثال توضیح آنها برای این نگرانی « اگر همه گیاه بخورند، زمین کافی برای پرورش غذا نداریم» این است: هشتاد درصد محصولات گیاهی تولید شده برای تغذیه دام، طیور و ماهی‌هایی به کار گرفته می‌شود؛ حیوان‌هایی که برای خوردن پرورش داده می‌شوند. در کشور آمریکا ۵۶ میلیون هکتار زمین برای تامین غذای حیواناتی که برای خوردن گوشتشان نگه داری یا پرورش داده می شوند به کار می‌رود. هرچند توضیح نویسندگان بیش از این است؛ ولی همین حد از توضیح به نظر کافی می‌آید.
نکته بسیار جالب این است که اصل دومی که نویسندگان معرفی کردند تقریبا در کل کتاب هیچ کاربردی ندارد و تنها با همان اصل اول بحث پیش می‌رود. یکی از دلایل معرفی این اصل شاید این باشد که افرادی که مخالف گیاه‌خواری هستند فکر می‌کنند اگر گیاه‌خواری را به دلایل اخلاقی بپذیرند معنایش این است که حیوان و انسان از نظر اخلاقی با هم برابر می‌شوند. فرانسیون و چارلتون به نوعی نشان می‌دهند که پذیرش این اصل که انسان‌ها از نظر اخلاقی از حیوانها برتر هستند با گیاه‌خواری منافاتی ندارد.
در مجموع این کتاب از منظر اخلاقی سخن جدید یا ویژه‌ای ندارد و شاید بتوان گفت اهمیت این کتاب در ارائه شواهد و ارجاع به پژوهش‌هایی است که باورهای رایج در مورد گیاه‌خواری و گوشت‌خواری را به چالش می‌کشد باشد. این مسئله مهم است، چرا که دست کم عده زیادی قبول دارند که از نظر اخلاقی خوردن گوشت حیوانات درست نیست ولی از آنجایی که گمان می‌کنند برای بدنشان ضروری است یا طبیعی است گوشت می‌خورند.
در نهایت یک مسئله هم مطرح است. اگر یک مزرعه غیرصنعتی که در آن حیوانها بدون رنج و شکنجه زندگی کنند و برای خوردن کشته نشوند داشته باشیم و مثلا صاحبان مزرعه فقط تخم مرغ‌ها یا شیر گاو را برای غذا مصرف کنند، بدون اینکه برای بدست آوردن شیر به گاو فشاری بیاورند و غیره، آنگاه مشخص نیست چرا کار آنها غیراخلاقی است.
مشخصات کتاب:
Francione, G. L., & Charlton, A. E. (۲۰۱۳). Eat Like You Care: An Examination of the Morality of Eating Animals.
معرفی یک کتاب در باب اخلاق گیاه خواری بخش اول را می خوانیم …
