گیاهخواران به طبایع و مزاجها باور نداشته عقیده دارند که هرکس با هر طبع و مزاجی می‌تواند به
خام‌گیاهخواری بپردازد. و البته صحت این حرف از اینجاست که مثلا اجداد ما که در طبیعت زندگی کرده
غذای خود را مستقیما از محیط طبیعی خود اخذ می‌نمودند همگی برمبنای محیط طبیعی زندگی خود از
یک رژیم غذایی برخوردار بوده و چنین مفهومی به نام طبایع و مزاجها را بوجود نیاورده بودند.
خام‌گیاهخواران همچنین عقیده دارند که اینکه برخی از افراد تمایل به ترشی بیشتر و برخی به شیرینی
بیشتر و یا مثلا سردی و گرمی دارند همگی نتیجه عدم بالانس بدن و تجمع سموم بوده با پروسه‌ی سم زدایی
و پاکسازی این تمایلات نیز کمرنگ می‌گردند. البته این بدین معنا نیست که فراموش کنیم که مثلا انسان در زمانی
تمایل به خوردن ماده‌ای غذایی دارد و این تمایل چند روز بعد یا حتی چند ساعت بعد تغییر کرده تمایل جدیدی پیدا
می‌گردد که آنهم تغییر خواهد کرد. مثلا برخی روزها در صبح تمایل به مصرف میوه‌های شیرین و برخی روزها میوه های
ترش داریم. زمانی میلمان به فلان ماده‌ی غذایی کشیده و مصرفش بسیار رضایت بخش می‌باشد. حال آنکه زمانی
دیگر خوردن همان ماده باعث ایجاد عدم تعادل در بدن می‌گردد به همین دلیل من باور دارم که برمبنای یک نسخه‌ی
از پیش پیچیدده شده نمی‌توان و نباید حرکت کرد بلکه باید به صدای بدن گوش داد. اینرا هم اضافه کنم که اگر چه
خام‌خواران به طبایع مختلف گیاهی نیز از قبیل سردی و گرمی باور نداشته بلکه لفظ اسیدی و بازی برای مواد غذایی
را بکار می‌برند من شخصاً بر این باورم که برخی غذاها در طبع گرم بوده (مانند خرما، نارگیل) و برخی سرد (مانند هندوانه یا خیار)
خام گیاهخواران و طرفداران درمان طبیعی همچنین باور دارند که گرسنگی واقعی زمانی است که انسان هرچه از گیاهان
را که دردسترس داشت مصرف نموده و مثلا نمی‌گوید حالا هوس موز دارم نه طالبی و امثال اینها. در اینکه همگی ما دچار
گرسنگی کاذب هستیم شکی نیست. ولی من هنوز به انسانی برخورد نکرده‌ام که از این تمایلات دوره‌ای و روزمره رها شده باشد.
به طور خلاصه خام گیاهخواری رژیم غذایی است که هر کس بدون نگرانی از “طبع و مزاجش” می‌تواند پیش گیرد. اما به
عقیده‌ی من لازم است که به صدای بدن خود گوش دهد و به تمایل آن در هرزمان مشخص عمل کنیم چون بدن هرکس
بیش از خود آن کس از نیازهای آن زمان فردا با اطلاع است.
نظر دکتر زرین اذر
